Ο θρησκευτικός κόσμος έχει πολλές φαντασιώσεις, και όλες επινοούνται από τους ηγέτες τους. Ο πρακτικός σκοπός τους δεν είναι άλλος από το να παγιδεύουν τους οπαδούς τους με σοφιστείες και κακές πεποιθήσεις. Ας προσπαθήσουμε να μιλήσουμε για μερικές από αυτές που μας έρχονται στο μυαλό.

Ας ξεκινήσουμε με κάποιες εβραϊκές πρακτικές και παραδόσεις που χρησιμοποιούνται σήμερα. Χρήση της κιπά, του ταλίτ, του πειότ κ.λπ. Δεν υπάρχει καμία βιβλική αναφορά για τη χρήση τους. Όμως έχει γίνει μόδα και η χρήση τους έχει υιοθετηθεί ως κανόνας από τους οπαδούς του Ιουδαϊσμού. Δεν θα δώσω τη σημασία τους, αφήνοντας όσους δεν γνωρίζουν να ψάξουν στις πηγές που μπορούν να σας δώσουν τους ορισμούς. Επίσης, οι καθημερινές πρακτικές των προσευχών και των κεριών- το πλύσιμο των χεριών με τη συστηματική πρακτική του να βάζεις τρεις φορές νερό πάνω τους- και πολλά άλλα πράγματα που δεν γνωρίζω, αλλά που είναι γνωστά στον εβραϊκό λαό. Ακόμη και οι ευαγγελικοί έχουν υιοθετήσει κάποιες από αυτές τις πρακτικές και τις έχουν εισάγει στις γιορτές τους. Οι εβραιοχριστιανικές θρησκείες έχουν υιοθετήσει ένα μείγμα ψευδοχριστιανικών πρακτικών με εβραϊκές πρακτικές. Αυτή είναι η περίπτωση των εβραϊκών μεσσιανικών θρησκειών, των οποίων οι γυναίκες φορούν πέπλο όταν συμμετέχουν στις τελετές στους ναούς και στις συναθροίσεις.

Παρεμπιπτόντως, όσον αφορά το πέπλο, νομίζω ότι είναι αποτέλεσμα της παρερμηνείας των όσων αναφέρει ο Παύλος στην επιστολή του προς τους πιστούς της Κορινθίας. Όπου λέει ότι η γυναίκα δεν πρέπει να προσεύχεται με ακάλυπτο το κεφάλι της. Α΄ Κορ. 11:13.

Θα παραθέσω το πλήρες κείμενο σχετικά με το θέμα που απευθύνει ο απόστολος Παύλος, προκειμένου να δείξω την παρεξήγηση όσων επιλέγουν αυτή την πρακτική του να φορούν το πέπλο.

Α΄ Κορινθίους 11:10 Γι' αυτό η γυναίκα οφείλει να έχει ένα σημείο εξουσίας στο κεφάλι της για χάρη των αγγέλων. 11 Ωστόσο, ούτε ο άνδρας είναι χωρίς τη γυναίκα ούτε η γυναίκα χωρίς τον άνδρα, στον Κύριο. 12 Επειδή, όπως η γυναίκα είναι από τον άνδρα, έτσι και ο άνδρας είναι από τη γυναίκα, αλλά όλα είναι από τον Θεό. 13 "Κρίνετε μεταξύ σας: Είναι αξιοπρεπές για μια γυναίκα να προσεύχεται στον Θεό ακάλυπτη; 14 Ή μήπως η ίδια φύση δεν σας διδάσκει ότι είναι ατιμωτικό για έναν άνδρα να έχει φυτρώσει μαλλιά; 15 Αλλά για μια γυναίκα είναι αξιοπρεπές να έχει φυτρώσει μαλλιά, επειδή τα μαλλιά της δόθηκαν αντί για πέπλο. 16 Αν όμως κάποιος θέλει να είναι εριστικός, εμείς δεν έχουμε τέτοια συνήθεια, ούτε οι εκκλησίες του Θεού.

Το κείμενο δεν είναι δύσκολο να κατανοηθεί, αν και για τον φυσικό άνθρωπο είναι συγκεκαλυμμένο λόγω της μη συμμόρφωσης με όσα λέει ο Θεός από τον Σολομώντα στις Παροιμίες 2:1-4.

Ο Παύλος δεν αναφέρεται στη χρήση υφασμάτινου πέπλου, αλλά στα μαλλιά της γυναίκας. Και εννοεί ότι οι χριστιανές γυναίκες δεν πρέπει να κόβουν τα μαλλιά τους, ούτε καν να τα κουρεύουν, γιατί αυτό θα ήταν σαν να ήταν γυμνόστηθη ή φαλακρή. Αυτό σε σχέση με τον Θεό.

             Η απόδειξη γι' αυτό για το οποίο μιλάμε βρίσκεται στο εδάφιο 15. Εκεί λέει ότι ο Θεός έδωσε μαλλιά αντί για πέπλο.

Ο Θεός μας είπε κάποτε ότι στη γη το λέμε μαλλιά, αλλά στον ουρανό το λένε πέπλο.

Έτσι, απλά αντικαταστήστε τη λέξη πέπλο με τρίχες και, με αυτόν τον τρόπο, είναι δυνατόν να βελτιωθεί η κατανόηση αυτού που το Άγιο Πνεύμα θέλει να πει μέσω του αποστόλου Παύλου σε αυτό το βιβλικό κείμενο της επιστολής του (διδακτική επιστολή) προς τους Κορινθίους.

Υπενθυμίζοντας επίσης τι μας είπε ο Κύριος σχετικά με τα μαλλιά, όταν το έκανε χρησιμοποιώντας ένα σκεύος με προφητικό τρόπο, ρώτησε μια νεαρή γυναίκα για τον λόγο που είχε κόψει το πέπλο της. Και είπε ότι επειδή το είχε κάνει αυτό, θα την έριχναν στο εξωτερικό σκοτάδι εκείνη την ημέρα.

Είναι ενδιαφέρον ότι αυτό που είναι το πρωταρχικό και απαιτείται από τον Θεό, όπως συμβαίνει με τον δεκάλογο, τις δέκα εντολές, οι άνθρωποι το έχουν σχετικοποιήσει ή το έχουν απορρίψει και παραλείψει να το εφαρμόσουν και να το τηρήσουν. Ενώ πράγματα που δεν είναι καν δευτερεύοντα έχουν τοποθετηθεί σαν να ήταν υποχρέωση που επιβάλλεται από τον Θεό. Δεν είναι μάταιο που ο Δάσκαλος είπε ότι οι θρησκευόμενοι άνθρωποι της εποχής του "έβγαζαν από το στόμα τους ένα σκουλήκι και κατάπιναν μια καμήλα". Ματθ. 23,24.

Όταν εκδηλώνουμε την αναγκαιότητα της εκπλήρωσης του νόμου του Θεού, υπάρχουν κάποιοι που ενοχλούνται από αυτό και λένε ότι όχι μόνο αυτό, αλλά ότι πρέπει να τηρούμε 613 νόμους που δόθηκαν στον λαό του Ισραήλ. Αυτοί αγνοούν αυτό που λέει το Άγιο Πνεύμα μέσω του Αποστόλου Παύλου στο Εφεσ. 2:15 και στο Κολ. 2:14. Μιλάει για "εντολές των διατάξεων" γραμμένες σε ένα βιβλίο, αναφερόμενος στις διατάξεις που γράφτηκαν από τον Μωυσή σε ένα βιβλίο. Αυτοί οι νόμοι δόθηκαν στον λαό του Ισραήλ, με τη μεσολάβηση αγγέλων (Πράξεις 7:53), και είχαν μια χρονική διάρκεια ισχύος, αφού καταργήθηκαν από τον Ιησού, αφού ήταν προσωρινοί νόμοι που προορίζονταν για τον λαό του Ισραήλ ως λαό του Θεού και όταν βρισκόταν στη δική του επικράτεια και είχε θεοκρατική κυβέρνηση.

Επομένως, είναι αυτό που είπε ο Ιησούς για τους σύγχρονους θρησκευτικούς ηγέτες του: "έδεσαν βαριά φορτία που δύσκολα μπορούν να αντέξουν, και τα έβαλαν στους ώμους των ανθρώπων, αλλά δεν τα μετακινούν με το δάχτυλο.  Ματθ. 23:4.

Oli Prestes
Ιεραπόστολος