Is het mogelijk dat iemand bezocht wordt door geluk, maar het aanbod afwijst? Of dat het geluk naar hen toekomt, maar dat ze het niet herkennen? Laten we eens kijken!

Toen God Abram bezocht, besefte hij meteen dat dit een goddelijk wezen was. Zozeer zelfs dat hij hem met eerbied ontving. In die tijd beloofde de Heer hem een zoon, wat Sarai, zijn vrouw, aan het lachen maakte. Toen het kind geboren werd, kreeg het daarom de naam Isaak, wat lachen betekent.

Toen Jezus op aarde was, verwierpen degenen die hem hier vertegenwoordigden, de priesters en de hogepriester, hem. Ze beschouwden hem ook als onwaardig en als iemand die door slechte daden wonderen verrichtte.

Jezus vertelde sommige van zijn religieuze tijdgenoten dat hun huis leeg zou zijn en dat hun mandaat van hen zou worden afgenomen en aan een ander volk zou worden gegeven.

Hoewel Jezus vandaag niet fysiek onder ons is, blijft zijn geest sommigen oproepen om hem te dienen. Sommigen met natuurlijke gaven, anderen met geestelijke gaven. Maar velen zijn meer bezig met hun eigen zaken en interesses, zonder zich te bekommeren om het werk dat de Meester voor hen heeft.

Het is triest, want de Heer roept niet degenen die getraind zijn, maar Hij traint degenen die geroepen zijn. Ze zien echter niet in dat wat ze hebben ontvangen een gave is en geen verdienste, en dat het een doel heeft.

De Meester zelf kwam om te dienen, niet om gediend te worden, en gaf zo een voorbeeld van zelfverloochening en verzaking.

Welnu, zij die geroepen zijn en gaven hebben ontvangen om die te vervullen, zullen rekenschap moeten afleggen van wat ze hebben ontvangen. En als ze niet willen vervullen wat hen is toevertrouwd, zullen ze de kans verliezen om het hoofdwezen van het universum te dienen en verdiensten en beloningen voor de toekomst te verkrijgen.

Caiapônia-Goias-Brazil, 14/01/2024

Oli Prestes
Missionaris